به نقل از «ایران اکونومیست»

فروغی: دوست دارم روزی جوانان با قدرت من را کنار بزنند

تاریخ انتشار: ۱۷ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۶۱۵۲۵

دارنده مدال طلای المپیک توکیو در گفت‌وگوی تفصیلی با تسنیم، درباره دشواری‌های کار پرستاری، تیراندازی و نقشه راهش برای ادامه حضور در این رشته صحبت کرد.

محیا شهسواری- جواد فروغی از سال 96 به صورت حرفه‌ای وارد تیراندازی شد و توانست کمتر از 4 سال به مدال طلای المپیک دست پیدا کند و یکی از افتخارآفرینان ورزش ایران و جهان شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی که شغل اصلی‌اش پرستاری است، به دلیل حضور همیشگی در اردوهای تیم ملی فعلاً کمتر به این موضوع می‌پردازد و تمام همیت خود را در این گذاشته که دوباره پرچم پرافتخار ایران را در میادین جهانی به اهتزاز دربیاورد. وی که در مسابقات جهانی مصر به مدال نقره دست یافت به دنبال این است که با حضور در رقابت‌های مهم بین‌المللی دوباره کسب افتخار کند و در سال آینده سهمیه ایران را کسب کند.

خبرنگار گفت‌وگویی تفصیلی با جواد فروغی دارنده مدال طلای المپیک انجام داده است. ذکر این نکته ضروری است که این مصاحبه پیش از اهدای مدال فروغی به آرتین صورت گرفته است.

ابتدا متن و در ادامه فیلم این گفت‌وگو را مشاهده خواهید کرد.

امیدوارم روزی برسد که جوانان با قدرت فروغی را کنار بزنند

با توجه به محدودیت‌ها و مشکلات نتایج تیراندازی در مسابقات جهانی مصر قابل قبول بود

با تیرانداز صربستانی که بعد از المپیک، علیه من موضع گرفت، رفیق شدیم

مدالم در مسابقات جهانی مصر را با افتخار به مردم خوب ایران تقدیم می‌کنم

الان بیشتر درگیر ورزش هستم تا پرستاری

توقعات و انتظاراتی که خودم و دیگران دارند، باعث افزایش فشار شده و این آسیب‌زا خواهد بود

غبطه نمی‌خورم که چرا زودتر وارد این رشته نشدم، خدا مسیری را فراهم کرد که وارد رشته تیراندازی شوم

کسب چهار مدال طلا در چهار مسابقه در تاریخ تیراندازی احتمالاً بی سابقه است اما بعد از آن خیلی مسائل باعث شد جو سنگین شود.

: سطح مسابقات جهانی مصر چگونه بود و عملکرد کاروان ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

در مسابقات مصر شاید بچه‌ها می‌توانستند خود را بهتر نشان دهند. با توجه به قدرت رقبا سطح کمی و کیفی مسابقات بالا بود و دستاوردهای خوبی برای ما به همراه داشت و یک نقره تیمی و سه مدال برنز به دست آمد با توجه به سطح مسابقات این مدال‌ها قابل قبول بود.

: بعد از المپیک 7_8 ماه اردوها تعطیل بود و سپس در مسابقات باکو  و برزیل شرکت کردید و بعد از آن اردو مستمر تا زمان اعزام به مسابقات مصر داشتیم این موضوعات چقدر کمک کرد تا با آمادگی وارد مسابقات شوید؟

از زمان مسابقات باکو تا مصر سه ماه فاصله بود‌ به مسابقات کره اعزام نشدیم و اردوی تدارکاتی آلمان لغو شد. احساس می‌کنم آن حجم از تمریناتی که باید، انجام می‌شد، صورت نگرفت، هرچند سعی کردیم از تمرینات انجام شده استفاده کامل را ببریم. اگر اردوها برگزار می‌شد از نظر تجهیزات و مهمات و تمرینات شرایط بهتر بود. قبل از اعزام در تفنگ 50 متر و 25 متر حتی یک رکوردگیری کامل را نتوانستیم انجام دهیم چون محدودیت فشنگ استاندارد را داشتیم و با در نظر گرفتن همه اینها باید بگویم عملکرد بچه‌ها در مصر قابل قبول است و امیدوارم شرایط بهتر شود و بتوانیم بیشتر تمرین کنیم.

: مسابقات مصر چقدر کمک کرد تا برای رقابت‌های بعدی آماده شوید و در تپانچه 25 و 50 متر در کوران رقابت قرار بگیرید؟

هر مسابقه‌ای که برگزار می‌شود پله‌ای برای مسابقه بعدی است. اسفند ماه سال گذشته مسابقاتی در مصر برگزار شد که نتوانستیم در آن حاضر شویم. اگر در آن مسابقات شرکت می‌کردیم شناخت خوبی کسب می‌کردیم و این موضوع در مسابقات جهانی کمک می‌کرد. مسابقات جهانی نیز می‌تواند یک پله برای مسابقات بعدی باشد ما تا پایان سال سه رویداد در پیش داریم که نزدیکترین آن مسابقات کره جنوبی است و بهمن و اسفند ماه نیز دو رویداد دیگر در اندونزی و مصر برگزار می‌شود که البته در هیچ کدام سهمیه توزیع نمی‌شود. البته می‌تواند محک خوبی برای مسابقات بعدی توزیع سهمیه المپیک باشد. فعلا تا مرداد ماه سال آینده در مسابقات جهانی سهمیه توزیع نمی‌شود.

: بعد از المپیک با  حریف صربستانی و کره‌ای که علیه شما صحبت کرده و موضع گرفته بودند، روبه‌رو شدید؟

با تیرانداز صرب بعد از المپیک دو‌-سه بار رو‌به‌رو شدم و با او رفاقت دارم. در باکو وقتی مدال آورد پیراهن تیم ملی ایران را نیز به او هدیه دادم ولی جینگ جونگ کره‌ای در المپیک آخرین حضورش بود و از میدان قهرمانی خداحافظی کرده و بعد از آن دیگر او را ندیدم.

: همزمان هم پرستار بودید و هم قهرمان المپیک، در این خصوص صحبت می‌کنید؟

الان یکسال است که شیفت نمی‌روم و تحت عنوان ماموریت در اختیار فدراسیون هستم ولی قبل از آن درگیر کرونا و شیفت بیمارستان بودم و همزمان به مسابقات اعزام و در اردو‌ها و رقابت‌های داخلی شرکت می‌کردم. پرستاری سختی خاص خود را دارد و در زمان کرونا نیز کار‌ها سخت‌تر شد. باید از استراحت‌ها کم و برنامه‌ها را منظم و کارها را مدیریت می‌کردم. الان بیشتر درگیر ورزش هستم تا پرستاری. مدالم را که در مسابقات جهانی مصر کسب کردم با افتخار به مردم خوب ایران تقدیم می‌کنم و امیدوارم این مدال‌ها در افزایش سطح نشاط جامعه تاثیر داشته باشد.

: دو سال تا المپیک فاصله هست از طرفی انتظارات از شما بالا رفته؛ آیا این فشار و استرس شما را افزایش می‌دهد؟

این فشار آزار دهنده است و شاید اگر مدال نداشتم راحت‌تر در میادین حاضر می‌شدم ولی توقعات و انتظارات چه خودم و چه دیگران باعث افزایش فشار شده است. قطعا برنامه دارم تا با تمرینات ذهنی و مشاوره‌ها بر این مشکل غلبه کنم و افسار آن را در دستم بگیرم‌. این موضوع در انفرادی بیشتر خودش را نشان می‌دهد.

: چه شد که به تیراندازی روی آوردید؟

شروع به دست گرفتن سلاح تپانچه برای من از سال 89 بود و اولین بار بود تپانچه بادی را دیدم. بعد از آن چند سال به صورت پراکنده تمرین کردم ولی از سال 96 به صورتی حرفه‌ای وارد تیراندازی شدم و در تمام مسابقات کشور شرکت کردم و در تمام آنها به فینال رسیدم.

: اگر زودتر وارد  این رشته شده بودید، شرایط متفاوت بود یا  اینکه در زمان درستی وارد شدید؟

من فکر می‌کنم خودم این مسیر را نیامدم و خدا من را در آن قرار داد و راه را به بهترین نحو برای من باز کرد و بهتر از آن ممکن نبود برای کسی اتفاق بیفتد. اصلا پشیمان نیستم و غبطه نمی‌خورم چرا زودتر شروع نکردم چون به قله‌ای که هر کسی آرزوی ایستادن بر آن را دارد رسیدم. از نظر زمانی کمتر کسی در سن 30 سالگی ورزش را آغاز می‌کند چرا که در سن 35 سالگی به مرحله‌ حرفه ای می‌رسد و برای کمتر کسی این اتفاق می‌افتد. اصلا هم تاکنون فکر نکردم که ای کاش زودتر تیراندازی را آغاز می‌کردم.

: فرزندان‌تان هم به تیراندازی علاقه‌مند هستند؟

فرزندانم را تشویق می‌کنم ولی اجبار نه. همسرم هم مربی تیراندازی است. دخترم هانیه گاهی دست به سلاح می‌شود و محمد امین هم هر موقع تمرین خشک انجام می‌دهد با علاقه این کار را انجام می‌دهد. من فقط آنها را تشویق می‌کنم و در نهایت انتخاب با خودشان است.

: دوست دارید ورزشکار باشید یا به مربیگری بپردازید؟

یکی از گزینه‌ها در ذهنم همین است خیلی درخواست داخلی و خارجی داشتم ولی فعلا همه را جواب رد دادم تا بعدا ببینم مسیر به چه سمتی می‌رود. اگر وارد میدان مربیگری شوم از چارچوب ورزش قهرمانی دور خواهم شد.

: کمی در مورد خودتان صحبت کنید و بگویید چه شد که به تیراندازی علاقه‌مند شدید؟

متولد 20 شهریور 58 در دهلران هستم. حوالی 20 آذر به دنیا آمدم که تاریخ شناسنامه من را در نیمه اول گرفتند. در آن زمان اوایل آغاز جنگ بود ما آواره جنگی بودیم و به شهرستان آبدانان کوچ کردیم تا سال 70 و بعد از آن دوباره به دهلران برگشتیم.

اولین بار زمانی با تیراندازی آشنا شدم که یک فردی در روستای ما تفنگ کرایه و اجازه می‌داد چند شلیک انجام بدهیم. هر زمان پولی به دستم می‌رسید می‌رفتم و‌ چند تیر شلیک می‌کردم و زمانی که تیر به هدف می‌نشست خوشحال می‌شدم. بیشتر تیرهای من نیز به هدف می‌خورد و حس  خوبی داشتم. منطقه ما عشایر بودند و با اسلحه غریبه نبودیم. بعد از آن دیگر فرصت تیراندازی برای من ایجاد نشد تا اینکه در دانشگاه در خوابگاه سالنی بود و چند سلاح تفنگ‌ داشت و چند جلسه تمرین کردم و باز هم کنار گذاشتم.

وقتی وارد بیمارستان شدم هم یک سالن کوچک بود که آنجا اولین بار تپانچه بادی را دیدم و پس از یک آموزش مختصر امتیاز حدود 85 را زدم که نمره بالایی برای فردی که تازه وارد این رشته شده است، محسوب می‌شود. بعد از آن دکتر جعفر خدابنده‌لو استعداد من را شناخت و در همان سالن با امکانات کم با من تمرین کرد و بعد با استاد علیرضا غیاثی در یک سالن بزرگتر تمرین کردم و به توصیه او وارد مسابقات ملی شدم و در مسابقات آزاد و کشوری شرکت کردم و بعد از آن وارد تیم ملی شدم. در آن زمان خانم کبری غیاثی نیز استقبال زیادی کردند و به عضویت تیم ایلام در آمدم.

سال 96 وارد تیم ملی شدم و بهترین اتفاقات سال 98 رخ داد و در مسابقات قهرمانی آسیا در قطر و آخرین مرحله توزیع سهمیه المپیک موفق شدم با کسب مدال سهمیه بگیرم که اولین  فینالیست شدن و مدال تپانچه ایران بود و  روز بعد مدال میکس گرفتم. از آن زمان هم چند مدال جهانی و مدال طلای المپیک را کسب کردم تا امروز که در خدمت شما هستم.

: چطور شد وارد عرصه پرستاری شدید؟

به نجوم و رشته‌های درمانی علاقه داشتم. باید وارد رشته‌های ریاضی وارد می‌شدم ولی مشاور تحصیلی نداشتیم و وارد علوم تجربی و در رشته پرستاری قبول شدم. به تهران آمدم و از آن زمان در این شهر هستم.

قبل از المپیک ابتدا مدال طلا در هند و دو ماه بعد مدال طلا در کرواسی را کسب کردم. خیلی‌ها می‌گفتند امکان ندارد که کسی در تیراندازی در چند رویداد مهم جهانی پشت سر هم طلا  بگیرد و قطعا با افت رو‌به‌رو می‌شود که یکی از افراد آقای نصر بود که نگران افت من و افزایش بار روانی من شد.

نه تنها در المپیک مدال طلا گرفتم بلکه بعد از  آن در جام ریاست جمهوری در لهستان یک مدال طلای میکس کسب کردم. کسب چهار مدال طلا در چهار مسابقه در تاریخ تیراندازی احتمالا بی سابقه است اما بعد از آن خیلی مسائل باعث شد جو سنگین شود. خارج شدن از این شرایط نیاز به تمرینات ذهنی و فیزیکی جهت عادی سازی و حتی فراموش کردن دارد تا به هر ترتیب بتوان فشار را کاهش داد.

: چقدر تلاش می‌کنید به جوانانی که‌ در رشته تیراندازی شما را به عنوان الگو می‌شناسند، کمک کنید؟

خیلی حامی استعدادهای جدید هستم و به مربیان تاکید می‌کنم بچه‌هایی که در مسابقات خود را نشان می‌دهند در صورت تکرار این نتایج آنها را زیر چتر حمایتی خود بگیرند. سرمربی تیم ملی اگر آنها را تشویق کند و به آنها بگوید حواسم به شما هست، باعث انگیزه آنها خواهد شد.

تاکنون اسم چند نفر از این جوانان را به مربیان گفته‌ و همیشه حامی آنها بوده‌ام تا وارد گود شوند و در مسابقات حتی اگر  زمین هم می‌خورند شرکت کنند و کسب تجربه داشته باشند. باید به صورت ویژه به استعدادها و جوانان کمک کرد تا دچار افت نشوند و انگیزه خود را از دست ندهند. امیدوارم روزی برسد که این جوانان با قدرت فروغی را کنار بزنند نه اینکه من کنار بروم که فضای حضور دیگری باز شود. امیدوارم آنقدر قوی ظاهر شوند که بگویم دیگر جای من در اینجا نیست‌. اینگونه زیباتر  است و تیراندازی پیشرفت می‌کند. تپانچه ایران از قدرت‌های جهان است و باید همین روند ادامه داشته باشد.

: حرف آخر؟

جداً از رسانه‌هایی که کنار تیراندازی هستند تشکر می‌کنم، گلایه من از رسانه‌های تصویری و شبکه سه سیما است که انگار تیراندازی برای آنها اهمیت ندارد. گاهی در سایر رشته‌ها و مسابقات در سطوح پایین را پخش می‌کنند اما تیراندازی را نه.

 

 

منبع: خبرگزاری تسنیم

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: مسابقات جهانی مصر مدال طلای المپیک بعد از المپیک مدال طلا بعد از آن کسب کردم آن زمان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۶۱۵۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آنهایی که اهل ژیمناستیک نیستند، به انتخابات نیایند

به گزارش "ورزش سه"، بعد از حدود 14 ماه بلاتکلیفی قرار است انتخابات فدراسیون ژیمناستیک 24 اردیبهشت ماه برگزار شود، فدراسیونی که سال گذشته تا آستانه تعلیق پیش رفت، اما در نهایت با بازگشت زهرا اینچه درگاهی به صندلی ریاست به آرامش رسید و اخیرا توانست سهمیه المپیک پاریس را هم توسط مهدی الفتی کسب کند. 

در آستانه برگزاری انتخابات بار دیگر برخی حواشی باعث برهم خوردن آرامش این رشته شده و حتی سهمیه به دست آمده برای المپیک را هم تحت تاثیر قرار داده است.

در همین راستا با فرامرز سنگینی، دبیر سابق فدراسیون ژیمناستیک همکلام شدیم. او درباره شرایط این روزهای ژیمناستیک گفت: از زمانی که من ژیمناستیک را شروع کردم آرزویم  این بود که در عرصه قاره ای بدرخشیم. خیلی وقت ها اجازه شرکت در بازیهای آسیایی را به ما نمی دادند. چون ژیمناستیک ایران سطح پایینی داشت و می گفتند شانسی برای کسب مدال نداریم. واقعیت هم اینگونه بود که به دلیل تفاوت تکنیک در آموزش ژیمناستیک و اختلافی که با ژیمناستیک دنیا داشتیم نمی توانستیم شگفتی ساز شویم و کار خاصی انجام دهیم. این آرزوی همه اهالی ژیمناستیک کشور بود که به المپیک برویم آن هم در شرایطی که ژیمناستیک ایران سابقه طولانی تری نسبت به بسیاری از رشته های ورزشی کشور دارد و از دهه 20 فعالیت رسمی خود را در ایران آغاز کرده است ، این سابقه طولانی و عدم درخشش در رقابت های قاره ای یک نقطه ضعف بود. این دوران گذشت و با وجود زحمت های زیادی که کشیده شد و اردوهای مشترک و برون مرزی که داشتیم تلاش شد طلسم عدم توفیق در کسب مدال را بشکنیم.

وی افزود: بالاخره طلسم کسب مدال در آسیا در سالهای ابتدایی دهه نود رخ داد و عبدالله جامعی موفق به کسب مدال برنز خرک حلقه در قاره کهن شد. این کورسوی امیدی بود تا ژیمناستیک ایران بتواند موفقیتهای بیشتری کسب کند. اینکه این موفقیت تکرار شود نیازمند امکانات و زمان بیشتری هم بود. برای موفقیت در یک مسابقه نیازمند تمرینات حرفه ای هستیم و در آن زمان من متاسف می شدم که چرا نمی توانیم بیشتر از این به بچه ها رسیدگی کنیم. در دوره جدید فدراسیون که از سال 96 آغاز شد ژیمناست های جوانی مثل محمدرضا حمیدی ، مهدی احمد کهندی، محمدرضا شفیعی ، خسرو نژاد ، بهلولزاده و ... پا به عرصه تیم ملی گذاشتند. آنها نیازمند حضور در مسابقات بین المللی زیادی بودند و این اتفاق هم صورت گرفت.

دبیر اسبق فدراسیون ژیمناستیک عنوان کرد: در دوره هایی ما نمی توانستیم به دلایل مختلف حضوری مداوم در مسابقات بین المللی داشته باشیم اما از بعد از سال ۹۶ خصوصا در ژیمناستیک هنری مردان ، ژیمناست ها حضوری مداوم در مسابقات داشتند. حضور انها در سطوح مختلف مسابقات مثل جام های جهانی و تلاش های جمعی خانواده ژیمناستیک و مسئولان فدراسیون نتیجه داد و در بازی های آسیایی ، الفتی موفق به تاریخ سازی شد. به نظر من تاریخ ژیمناستیک ایران به قبل و بعد از مدال بازی های آسیایی تقسیم شد و این یک رنسانس بود. ما مدال قهرمانی آسیا داشتیم اما منتظر بودیم یک ژیمناست از کشورمان در بازی های آسیایی مدال بگیرد. در هانگژو یک پرواز تاریخی از الفتی را شاهد بودیم و این رقابت ها برای ما شادکامی به دنبال داشت. این مدال توقع جامعه را بالا برد و پس از آن هم توقع کسب سهمیه المپیک را داشتیم.

سنگینی در ادامه گفت: کسب سهمیه المپیک برای ما یک آرزو بود. پیش از این 2 حضور در المپیک توسط جمیله سروری و جلال بازرگان داشتیم که البته آنها بدون ورودی و کسب سهمیه اعزام شدند. چون در آن زمان کمیته بین المللی المپیک از حضور ورزشکاران استقبال می کرد. ژیمناستیک دنیا آنقدر قوی شد و در عرصه جهانی توسعه پیدا کرد که کمیته بین المللی المپیک تصمیم گرفت که مسابقات کسب سهمیه را در نظر بگیرد تا قوی ترین و بهترین ورزشکاران در این رویداد شرکت کنند. کسب سهمیه الفتی واقعا یک اتفاق تاریخی بود. او روحیه بالایی دارد و وقتی در قطر حرکت اول خود را خراب کرد در حرکت دوم با قدرت پرش خود را اجرا کرد. انشالله او بتواند نمایش خوبی در المپیک داشته باشد و  همین که در عرصه بزرگ المپیک نمایش قابل قبولی داشته باشد توفیق بزرگی است. فراموش نکنیم ژیمناستیک ایران دو سال دچار بی تدبیری شده بود و آرامشی که لازم بود را از بچه ها گرفته بودند. مسیر حرکت ژیمناستیک ایران را غیرمدبرانه دچار چالش کردند و همین مسئله دشواری کسب سهمیه المپیک را دوچندان کرد.

دبیر اسبق فدراسیون ژیمناستیک درباره انتخابات پیش روی این فدراسیون عنوان کرد: در انتخابات فدراسیون باید اخلاق رعایت شود و در یک فضای آرام هر کسی برنامه خودش را ارائه بدهد.  این برنامه ها باید در جهت ارائه برنامه خودشان باشد نه اینکه به دنبال تخریب یک کاندیدا باشیم در هیچ منطقی نمی گنجد. به کسانی که اهل ژیمناستیک نیستند توصیه می کنم که در انتخابات شرکت نکنند. آنها اصلا نمی دانند نیازهای ژیمناستیک چیست چون ژیمناستیک ظرافت هایی دارد و خیلی راحت یک فرد ناآشنا فریب می خورد و به بیراهه می رود. شاید آنها افراد خوبی باشند اما باید در جای خودشان قرار بگیرند.  اگر هم دنبال ریاست فدراسیون هستند حداقل افراد را مقابل هم قرار ندهند. چون اقدام آنها بر خلاف مصالح ژیمناستیک است.